Η Γνώση

Δεν ανήκει σε κανέναν, παρά μόνο την στιγμή της σύλληψής της.
..........................................................................
Η Γνώση................
Βρίσκεται παντού, κρύβεται παντού, γεννιέται παντού.
..........................................................................
Η Γνώση...............
Είναι αθάνατη και θνητή.
..........................................................................
Η Γνώση...............
Γνώση ζωής, γνώση ψυχής, γνώση ανθρώπου.
..........................................................................
Η Γνώση..............
Κατέχεται και διασπείρεται, κατακτιέται και κατακτά.
..........................................................................
Η Γνώση..............
Γίνεται φανερή, γίνεται γνωστή, γίνεται κοινή.
..........................................................................
Η Γνώση..............
Είτε οδηγεί σε πηγή ευτυχίας, είτε επιβάλει πηγή δεινών.
..........................................................................
Η Γνώση..............
Διακατέχεται από το στέμμα της Επιλογής, επιλέγεται και επιλέγει, απορρίπτεται και απορρίπτει.

Read more...

Αβικένας ή ο δρόμος του Ισπαχάν

Ένα άστρο σοφίας, μια φυσιογνωμία της υπέρτατης ιατρικής, ένας ακόλουθος της γνώσης που επιβάλλει την εύρεσή της και την διάδοσή της. Είναι ο Αβικένας για τους Δυτικούς, ο Αμπού Άλι ιμπν Σίνα για τους Ανατολίτες, ο πρίγκιπας των σοφών, σείχ ελ-Ραίς. Ανήκε στον άλλοτε λαμπρό πολιτισμό των Περσών που τώρα πλέον βρισκόταν υπό αραβική κατοχή, που τώρα πλέον τα ίχνη του διαβήκανε τα σύνορα της αρχαίας ιστορίας, του αρχαίου μύθου.

Γεννήθηκε στην πόλη Μπουχάρα, όπου με την καθοδήγηση ενός Έλληνα χριστιανού ιατρού, τον ελ-Μασίχι, εισέρχεται στον εκπληκτικό κόσμο της ίασης του ανθρώπινου πόνου. Συναρπάζεται από τα συγγράμματα Ελλήνων φιλοσόφων και ιατρών δοκιμάζοντας να προσθέσει τις δικές του ανησυχίες. Κατέχει την θέληση και την δύναμη της ψυχής εκείνης που αποζητά το περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Γίνεται το παιδί-θαύμα, ο σείχ ελ-Ραίς που κατέχει την σωστή και αλάνθαστη θεραπεία. Οι πολιτικές συνθήκες που θέλουν οίκο Τουρκικής καταγωγής να κυριαρχεί ανάμεσα στις έριδες των αραβικών δυναστειών, τον απομακρύνουν από το προσκήνιο και την προσφορά του στην κοινότητα. Ενώ, ο αναπάντεχος θάνατος του πατέρα του που ήθελε, αλλά δεν μπόρεσε να τον σώσει, τον ωθεί στην αυτοεξορία..........................................................
............................................

Read more...

Ο στόλος των Θησαυρών

Η ανακάλυψη της Αμερικής από τον Χριστόφορο Κολόμβο το 1492, έδωσε την ευκαιρία στο Ισπανικό Στέμμα να αρχίσει μια σειρά από εξερευνήσεις και κατακτήσεις των χωρών του αποκαλούμενου Νέου Κόσμου. Ενώ, με την συνθήκη του Τορντεσίλας, τα εδάφη της Βόρειας και Νότιας Αμερικής κατανεμήθηκαν μεταξύ των δύο θαλάσσιων υπερδυνάμεων της εποχής, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας.

Επιπλέον, μέσω επιτυχημένων επιχειρήσεων από Ισπανούς τυχοδιώκτες, όπως ο Χερνάν Κορτέζ και ο Φρανσίσκο Πιζάρο, πολλές περιοχές και νησιά όπως το σύμπλεγμα της Καραϊβικής, πέρασαν στην ιδιοκτησία του Ισπανικού Στέμματος. Παράλληλα, προς καλύτερη διαχείριση των πλουτοπαραγωγικών πηγών, δημιουργήθηκαν νέες αποικίες. Φυσικά σε φυτείες και ορυχεία, την εργατική δύναμη την αποτελούσαν αυτόχθονες ινδιάνοι που εργάζονταν υπό απάνθρωπες συνθήκες.............................................
............................................

Read more...

Ο μυθικός ναός του Ποσειδώνα στην Ατλαντίδα

Ο Πλάτωνας διηγείται στον Τιμαίο και στον Κριτία για την βυθισμένη χώρα των Ατλάντων, την πολυφημισμένη Ατλαντίδα. Περιγράφει με πολλές λεπτομέρειες την αρχαία μητρόπολη, αλλά και την ιδιαίτερη ακρόπολή της. Μιλά για τα πολύπλοκα τείχη της και για τα θαυμαστά παλάτια που βρισκόταν στο εντυπωσιακό εσωτερικό της.

Συγκεκριμένα, στο κέντρο της ακρόπολης εντοπίζονταν ένας φημισμένος ναός αφιερωμένος στην Κλειτώ και στον Ποσειδώνα. Έμενε απρόσιτος για τους αμύητους και φυλασσόταν από χρυσά τείχη. Είχε μήκος ένα στάδιο και πλάτος μισό, ανάλογο ύψος και διέθετε μια παράξενη βάρβαρη όψη. Ολόκληρο το εξωτερικό τμήμα του ναού ήταν καλυμμένο με ασήμι και οι κορυφές του με χρυσό. Στο εσωτερικό του, η οροφή ήταν κατασκευασμένη από ελεφαντόδοντο και οι τοίχοι από ορείχαλκο με περίτεχνους διακόσμους............
.............................................

Read more...

Οι Άγγλοι θαλασσόλυκοι (sea dogs)

Ένας όρος που αποδόθηκε σε έναν αριθμό ριψοκίνδυνων Άγγλων ναυτικών στο δεύτερο μισό του 16ου αιώνα, οι οποίοι έδρασαν είτε ως πειρατές είτε ως ιδιωτικοί καταδρομείς. Ενώ, οι στόχοι των επιθέσεών τους, υπήρξαν πλοία και λιμάνια στον Νέο Κόσμο, αλλά και στην ίδια την Ιβηρική χερσόνησο.

Ειδικότερα, όταν η Αγγλία βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση με κάποιο κράτος, τότε ορισμένοι Άγγλοι πλοίαρχοι εξόπλιζαν καταδρομικά πλοία με δικά τους κεφάλαια ή με κεφάλαια επιχειρηματιών. Λάμβαναν γραπτή άδεια από το Αγγλικό Στέμμα που σήμαινε το ελεύθερο για προσβολή εχθρικών πλοίων και λιμανιών. Επίσης, σήμαινε και συγκεκριμένα ποσοστά από τα λάφυρα που αποδίδονταν στο Στέμμα, στον πλοίαρχο και όσοι είχαν συμβάλλει οικονομικά, καθώς και στο πλήρωμα του συγκεκριμένου σκάφους. Με τη σύναψη συνθήκης ανακωχής ή ειρήνης μεταξύ των αντιμαχόμενων κρατών, έληγε και η αποστολή των ιδιωτικών καταδρομέων. Ωστόσο, πολλοί ήταν εκείνοι οι πλοίαρχοι που δεν συμφωνούσαν με το τέλος των εχθροπραξιών και συνέχιζαν τις επιδρομές τους. Βέβαια, στην περίπτωση αυτή, χαρακτηριζόταν ως πειρατές που σήμαινε ότι σε περίπτωση αιχμαλωσίας τους, η αγχόνη τους περίμενε, διότι οι πειρατές δεν προστατεύονταν από το δίκαιο της θάλασσας...........................................................
............................................

Read more...

Οι σιδηρόφρακτοι πολεμιστές της Μεσαιωνικής Δύσης

Στις περισσότερες σύγχρονες δυτικοευρωπαϊκές γλώσσες, οι λέξεις που χρησιμοποιούνται για να αποδώσουν τον όρο “ιππότης”, σημαίνουν ουσιαστικά τον έφιππο πολεμιστή. Με τον τρόπο αυτό, ο όρος αυτός αποδίδεται στα γαλλικά “chevalier”, στα ισπανικά “caballero”, στα γερμανικά “ritter” και στα ιταλικά “cavaliere”. Μόνο στην αγγλική γλώσσα χρησιμοποιείται ο όρος “knight” προερχόμενος από τη γερμανική λέξη “knecht” που σημαίνει ακόλουθος ή υπηρέτης. Όλοι οι παραπάνω όροι που χρησιμοποιήθηκαν και επιβλήθηκαν από μεταγενέστερους ιστορικούς. Διότι, για τους ανθρώπους του Μεσαίωνα, ο ιππότης αποκαλείτο πάντα με τη λατινική λέξη “miles” που σήμαινε στρατιώτης.

Δημιουργήθηκε μια νέα τάξη επαγγελματιών πολεμιστών, εκείνη της ιπποτικής τάξης με μεγάλη ακμή από τον 11ο αιώνα έως το τέλος του Μεσαίωνα, δηλαδή τον 15ο αιώνα. Ωστόσο, επιβίωσε και τους επόμενους αιώνες αποτελώντας τη βάση της επερχόμενης ευρωπαϊκής αριστοκρατίας. Κατά την περίοδο του ύστερου Μεσαίωνα και της Αναγέννησης (14ος-16ος αιώνας), παρατηρήθηκε η μεγαλύτερη ακμή του ιπποτικού ιδεώδους με την άνθηση των ιπποτικών αγώνων και την συνεχής αυξανόμενη εμφάνιση κειμένων που υμνούσαν την ιπποσύνη. Βέβαια, την ίδια περίοδο άρχισε και ολοκληρώθηκε και παρακμή του θεσμού, με βασικό αίτιο τα ίδια στοιχεία που βοήθησαν στην ανάπτυξή του......
....................................................

Read more...

Οι αρχές της Δυτικής Βοτανοθεραπείας

Μέχρι την εποχή του Ιπποκράτη (468-377 π.Χ.), η Ευρωπαϊκή βοτανολογική παράδοση είχε ήδη απορροφήσει ιδέες από την Ασσυρία και την Ινδία. Ενώ, η πολύπλοκη θεωρία των διαθέσεων και των ουσιωδών υγρών του ανθρώπινου σώματος είχε ήδη αρχίσει να διαμορφώνεται. Ο Ιπποκράτης ταξινόμησε σε κατηγορίες όλες τις τροφές και τα βότανα ανάλογα με την θεμελιώδη τους ιδιότητα – θερμό, ψυχρό, ξηρό και υγρό. Ακόμη, θεωρούσε ότι η καλή υγεία διατηρείται όταν οι ιδιότητες αυτές είναι σε κατάσταση ισορροπίας. Επιπλέον, η φυσική άσκηση και ο άφθονος καθαρός αέρας, αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι της ευζωίας.

Ο Πεδάνιος Διοσκουρίδης, έγραψε το κλασικό του κείμενο De Materia Medica γύρω στο 60 μ.Χ. Ένα βιβλίο που αποτέλεσε το πρότυπο εγχειρίδιο για 1.500 χρόνια. Οι ελληνικές ιατρικές θεωρίες έφτασαν στη Ρώμη περίπου στο 100 π.Χ. Με την πάροδο του χρόνου, έγιναν περισσότερο μηχανιστικές με δεδομένο ότι παρουσίαζαν το ανθρώπινο σώμα σαν μια μηχανή που έπρεπε να επιδιορθωθεί δραστικά. Το γεγονός αυτό ερχόταν σε αντίθεση με την διδασκαλία του Ιπποκράτη που όριζε την αυτοθεραπεία του ασθενούς. Με τον τρόπο αυτό, η ιατρική μετατράπηκε σε μια προσοδοφόρα επιχείρηση που διέθετε πολύπλοκα και ακριβά γιατρικά από βότανα..................................
...........................................

Read more...

Όταν η ενοχή κυριεύει

Ενοχή, ένα συναίσθημα που δημιουργείται όταν οι συμπεριφορές και οι επιθυμίες ενός ατόμου προκύπτουν αντίθετες από τις ηθικές αρχές του. Γίνεται τόσο ισχυρό που πολλές φορές παραλύει το άτομο ψυχικά και το κάνει να αισθάνεται ανάξιο και με χαμηλή αυτοεκτίμηση. Όμως, ο φόβος, συνήθως, συνυπάρχει και οδηγεί σε πράξεις αυτοτιμωρίας και αυτουποτίμησης.

Το κάθε άτομο κυριαρχείται από ηθικούς κανόνες και κώδικες που μαθαίνονται και εσωτερικεύονται από την βρεφική ηλικίας. Λαμβάνονται μέσα από το περιβάλλον και την κοινωνία στην οποία ανήκει. Η μητέρα με την συμπεριφορά της και απαιτήσεις της, ο πατέρας με τους κανόνες και την πειθαρχία του, το σχολείο μέσα από την εκπαίδευση και την επιρροή των δασκάλων και η θρησκεία. Όλα συμβάλουν στην εξέλιξη και στην δημιουργία ενός συστήματος αξιών, όπου για κάθε άνθρωπο είναι μοναδικό............
...................................................

Read more...

Η επίδραση της κοινωνίας στον χαρακτήρα και στην ζωή των παιδιών

Παλαιότερα, το πρόβλημα της ψυχικής υγείας των παιδιών, έμενε απαρατήρητο. Σήμερα, όμως, οι σχολίατροι τονίζουν ότι η ψυχική υγεία του παιδιού διαδραματίζει σπουδαιότερο ρόλο από τα διπλώματα. Διότι, ένα νευρικό παιδί ενδέχεται να διαμορφώσει έναν νευροπαθή άνθρωπο, γεμάτο αδιέξοδα και δυστυχία.

Η εθνική, κοινωνική και παγκόσμια ειρήνη, επηρεάζουν σημαντικά την αρμονική ανάπτυξη του παιδιού. Δεδομένου ότι, η ειρήνη δημιουργεί, κυρίως, ένα αίσθημα ασφάλειας και σταθερότητας. Σπουδαίος παράγοντας είναι και η σωστή ψυχαγωγία. Αυτή αποτελεί ένα είδος πρώτης ανάγκης. Ενώ, την πρώτη θέση κατέχει το ομαδικό παιχνίδι. Με αυτό, το παιδί ασκείται στην παρατηρητικότητα, στην αυτοκυριαρχία, στην ακρίβεια, στο θάρρος και στην υπομονή. Ακόμη, η καλή και εκλεκτή μουσική, παίζει και αυτή τον ειδικό της ρόλο..................................................................
...................

Read more...