Ο Χρυσός και το Μάρμαρο

Λέγει ο Χρυσός στο Μάρμαρο.
Στα πέρατα του κόσμου ποιος ήλιος λάμπει σαν κι εμένα; Πιο φως έχει το φως μου;
Εγώ τον κόσμο κυβερνώ, την ευτυχία υφαίνω, την ομορφιά ποδοπατώ, την ασχήμια ομορφαίνω.
Εγώ οδηγώ στα σκοτεινά του κλέφτη μου το χέρι.
Εγώ ακονίζω του φονιά το δίκοπο μαχαίρι.
Εγώ αγοράζω την τιμή και την πουλώ στο δρόμο.
Ποδοπατώ την αρετή, περιφρονώ το νόμο.
Είναι οι χάρες μου πολλές, η δύναμή μου μόνη.
Θρόνους γκρεμίζω, θρόνους στεριώνω.
Και εσύ τι Μάρμαρο, τι κάνεις;
Εγώ, απλώς, σε τάφους σκοτεινούς τη δύναμή σου κλείνω