Οι Μοίρες

Στην Κρήτη πίστευαν από τα πολύ παλιά χρόνια πως οι Μοίρες των ανθρώπων κατοικούσαν σε έναν τόπο μακρινό, άγριο και απάτητο από αυτούς. Τα μόνα ζωντανά που έφταναν εκεί ήταν οι γερανοί και αυτά μόνο για να ξεχειμωνιάσουν. Οι γερανοί αποτελούσαν με τον τρόπο αυτό, ένα είδος αγγελιαφόρου μεταξύ ανθρώπων και της μοίρας τους.

Έτσι, κάθε άνθρωπος έκανε φίλο έναν γερανό που πριν εκείνος φύγει τον Χειμώνα, του έδινε και ένα μήνυμα για εκείνες, για τις Μοίρες. Ζητούσαν επικλητικά να αλλάξει προς το καλύτερο η τύχη του. Την επόμενη Άνοιξη που επέστρεφαν, έφερναν πίσω και την απάντηση, το άνοιγμα των φτερών της τύχης των ανθρώπων.

Η κατοικία της Ειμαρμένης ή της Τύχης ή των Μοιρών, σύμφωνα με άλλους Έλληνες, αλλά και σχεδόν σε όλες τις χώρες, βρισκόταν κάπου ψηλά, στα ψηλά βουνά. Βουνά απόκρημνα και δύσβατα, όπως ο Όλυμπος και ο Παρνασσός...................
.........................